De eisen van de Occupy beweging.

Laat ik maar doen alsof ik het voor het zeggen heb.
Ik heb per slot van rekening ook mee geprotesteerd.
Dan hebben we alvast één mening vastgelegd.

Omdat deze crisis is veroorzaakt in Amerika en dat land nog wel enkele jaren ons lot zal bepalen zal ik mijn eisen niet op Nederland richten, maar op 'globaal' niveau als wens poneren.

1. Politici moeten even veel zendtijd krijgen op radio en tv. Ze moeten onderling debatteren in verkiezingstijd.

( Wie het meeste campagnegeld heeft maakt de beste kans te winnen. Nu bepalen bankiers, het bedrijfsleven en Media-bazen welke kandidaat de sterkste campagne voert. Die kandidaat heeft al bijna gewonnen. Dat is geen democratie. Dat is geen gelijk speelveld.
Campagnes hoeven nauwelijks geld te kosten: geef de zendtijd gratis. Andere informatie staat op internet. Kost ook niets. )

2. Politici moeten zich in financiele zaken laten adviseren door een heel breed scala van opinie-leiders. Daar mogen best wat vreemde types bij zitten.

3. Op alle scholen dient te worden uitgelegd wat geld is, en wie er geld schept. Het moet voor elke inwoner van elk land duidelijk zijn hoe de financiele wereld in elkaar steekt. Niet omdat die studenten dit zo interessant vinden of omdat ze alles willen begrijpen, maar omdat deze materie veel meer invloed op hun leven zal hebben dan welk ander vak ook.
Tot nu toe is de kennis omtrent geld, geldschepping, money-supply en rentes een zorgvuldig bewaard geheim. Weing afgestudeerd economen weten waar het geld word gecreëerd.   Veel bankiers denken dat ze alleen geld uitlenen dat anderen als spaargeld deponeerden.
Kortom: een schandelijke blinde vlek is hier te signaleren, en die blinde vlek is met opzet aangebracht.
Dat is waar het werkelijk aan schort.

4. De staat moet eenvoudige banken van lening oprichten waar elk burger zijn geld kan deponeren, en waar iedereen geld kan lenen tegen redelijke tarieven. De reeds bestaande privat banken mogen blijven bestaan, maar wie met hen in zee gaat zal geen hulp ontvangen als zo'n bank failliet gaat.

5. De overheids- bank  creëert het geld wanneer ze een lening afsluit, precies zoals een privé bank dat doet. Maar voor elke 100 € die ze creëert maakt ze ook nog eens 5€ die daarna direct in de staatskas wordt gestort. Dat geld kan de overheid gebruiken als ware het belasting geld.
Ook de rente die op de geleende bedragen wordt betaald gaat in de staatskas, en zal de belastingdruk verlagen.

6. Als de staat nog meer geld nodig heeft, dan kan ze dat zelf drukken. Maar er is wel een grens natuurlijk. Als de inflatie boven de 2% dreigt te komen, dan mag de staat geen geld voor eigen gebruik meer bijdrukken. Dan gaat de kraan dicht.

                                         -------------------------------

Toelichting.
Vandaag lees ik in diverse kranteartikelen dat de Occupy beweging geen program heeft en geen eisen.
Klopt.  Daarom doe ik een voorstel.

ad 1) Amerika vecht zichzelf arm om overal 'democratie' te brengen. Maar Amerika is natuurlijk geen democratie.  Het geld bepaalt wie de beste kansen heeft. De Media bepalen over welke kandidaat het aardigst wordt geschreven. Machtige lobbygroepen bepalen wie er veel campagnegeld krijgt.  En de Council on Foreign Relations ( de heer Rockefeller c.s.) bepaalt welke kandidaten naar voren geschoven worden.
Mijn eisen bij punt 1 zijn een poging om er weer een echte democratie van te maken.

ad 3) Zoals John Galbraith schreef: De economiestudie is onnodig complex over geld en monetaire zaken. Hier wordt informatie verstopt inplaats van dat er kennis wordt verbreid.
Zoals de Huffington Post schreef: de FED wist alle kritiek in de kiem te smoren door alle monetair economen aan zich te binden ( als medewerker of begunstigde) of door de carrieres van critici te breken. Idem met de financiele pers.
Door de basiskennis op alle schjolen te verbreiden wordt dit onmogelijk. Niets is zo invloedrijk op ons leven als geld.

4) Landen die hun eigen geld maken en het niet lenen, die floreren: Amerika onder Lincoln, Duitsland in de jaren 1933 tot 1940, China in de laatste decennia ( deels).  In de afgelopen eeuwen hebben de bankiers dit soort initiatieven altijd gesaboteerd en vervolgens iedereen wijs gemaakt dat het onhaalbare en faende principes betrof.  Niet waar.
Het zijn superieure geldsystemen.

Ellen Brown heeft de staatsbank van North Dakota als voorbeeld gegeven.
Deskundigen als Lietaer, Zarlenga e.a. zijn mensen wiens ideeën gehoord moeten worden.

Het voordeel van mijn voorstel ( dat ik grotendeels aan Ellen Brown -- Web of Debt -- ontleen) is dat het  gewoon langzaam maar zeker kan worden ingevoerd.

5) In ons huidige systeem bestaat geld alleen in de vorm van een schuld aan de bank. Ander geld wordt niet gecreëerd.
Dat is natuurlijk een ongezonde situatie.  Dit geld wordt namelijk uit het niets door particuliere banken gemaakt. Die banken krijgen daarmee een enorme macht in de schoot geworpen.
En nog erger is dat zij, als bestuurders van de FED, de hele money-supply regie voeren. Zij bepalen dus of er een crisis komt of een boom periode.  Bankiers die kwaad willen kunnen op die manier al de eigendommen in de wereld langzaam maar zeker naar zich toe halen. Jefferson zag dat al 202 jaar geleden: "If the American people ever allow private banks to control issueof their currency, first by inflatiuon, then by deflation, the banks and the corporations will grow up around them, will deprive people of all property until their children wake up homeless on the continent their fathers conquered. The issuing power should be taken from the banks and restored to the people, to whom it properly belongs."
M.A. Rothschild zag het nog eerder: "Let me issue and control a natiuon's m,oney  and I care not who writes the laws."

Gerenommeerde economen als Milton Friedman en Robert Stiglitz hebben duidelijk gezegd dat de FED  een fout instituut is. Het is dus niet alleen een mening van buitenstaanders.

                                            ------------------------------------



Update:
Op het net vond ik Matt Taibbi's plan voor de Occupy beweging:

Matt Taibbi: My Advice to the Occupy Wall Street Protesters

Hit bankers where it hurts

By Matt Taibbi

I've been down to "Occupy Wall Street" twice now, and I love it. The protests building at Liberty Square and spreading over Lower Manhattan are a great thing, the logical answer to the Tea Party and a long-overdue middle finger to the financial elite. The protesters picked the right target and, through their refusal to disband after just one day, the right tactic, showing the public at large that the movement against Wall Street has stamina, resolve and growing popular appeal.

But... there's a but. And for me this is a deeply personal thing, because this issue of how to combat Wall Street corruption has consumed my life for years now, and it's hard for me not to see where Occupy Wall Street could be better and more dangerous. I'm guessing, for instance, that the banks were secretly thrilled in the early going of the protests, sure they'd won round one of the messaging war.

Why? Because after a decade of unparalleled thievery and corruption, with tens of millions entering the ranks of the hungry thanks to artificially inflated commodity prices, and millions more displaced from their homes by corruption in the mortgage markets, the headline from the first week of protests against the financial-services sector was an old cop macing a quartet of college girls.

That, to me, speaks volumes about the primary challenge of opposing the 50-headed hydra of Wall Street corruption, which is that it's extremely difficult to explain the crimes of the modern financial elite in a simple visual. The essence of this particular sort of oligarchic power is its complexity and day-to-day invisibility: Its worst crimes, from bribery and insider trading and market manipulation, to backroom dominance of government and the usurping of the regulatory structure from within, simply can't be seen by the public or put on TV. There just isn't going to be an iconic "Running Girl" photo with Goldman Sachs, Citigroup or Bank of America – just 62 million Americans with zero or negative net worth, scratching their heads and wondering where the hell all their money went and why their votes seem to count less and less each and every year.

No matter what, I'll be supporting Occupy Wall Street. And I think the movement's basic strategy – to build numbers and stay in the fight, rather than tying itself to any particular set of principles – makes a lot of sense early on. But the time is rapidly approaching when the movement is going to have to offer concrete solutions to the problems posed by Wall Street. To do that, it will need a short but powerful list of demands. There are thousands one could make, but I'd suggest focusing on five:

1. Break up the monopolies. The so-called "Too Big to Fail" financial companies – now sometimes called by the more accurate term "Systemically Dangerous Institutions" – are a direct threat to national security. They are above the law and above market consequence, making them more dangerous and unaccountable than a thousand mafias combined. There are about 20 such firms in America, and they need to be dismantled; a good start would be to repeal the Gramm-Leach-Bliley Act and mandate the separation of insurance companies, investment banks and commercial banks.

2. Pay for your own bailouts. A tax of 0.1 percent on all trades of stocks and bonds and a 0.01 percent tax on all trades of derivatives would generate enough revenue to pay us back for the bailouts, and still have plenty left over to fight the deficits the banks claim to be so worried about. It would also deter the endless chase for instant profits through computerized insider-trading schemes like High Frequency Trading, and force Wall Street to go back to the job it's supposed to be doing, i.e., making sober investments in job-creating businesses and watching them grow.

3. No public money for private lobbying. A company that receives a public bailout should not be allowed to use the taxpayer's own money to lobby against him. You can either suck on the public teat or influence the next presidential race, but you can't do both. Butt out for once and let the people choose the next president and Congress.

4. Tax hedge-fund gamblers. For starters, we need an immediate repeal of the preposterous and indefensible carried-interest tax break, which allows hedge-fund titans like Stevie Cohen and John Paulson to pay taxes of only 15 percent on their billions in gambling income, while ordinary Americans pay twice that for teaching kids and putting out fires. I defy any politician to stand up and defend that loophole during an election year.

5. Change the way bankers get paid. We need new laws preventing Wall Street executives from getting bonuses upfront for deals that might blow up in all of our faces later. It should be: You make a deal today, you get company stock you can redeem two or three years from now. That forces everyone to be invested in his own company's long-term health – no more Joe Cassanos pocketing multimillion-dollar bonuses for destroying the AIGs of the world.

To quote the immortal political philosopher Matt Damon from Rounders, "The key to No Limit poker is to put a man to a decision for all his chips." The only reason the Lloyd Blankfeins and Jamie Dimons of the world survive is that they're never forced, by the media or anyone else, to put all their cards on the table. If Occupy Wall Street can do that – if it can speak to the millions of people the banks have driven into foreclosure and joblessness – it has a chance to build a massive grassroots movement. All it has to do is light a match in the right place, and the overwhelming public support for real reform – not later, but right now – will be there in an instant.